شمش – شمش طلا ،

زیر پای همگان می ریزد

حکومت نظامی اعلام نمی کند

رفت و آ مدها را زیرنظر نمی گیرد

جاسوس اجیر نمی کند

زندان ندارد

به دل ها اجازه می دهد

غم هایشان را بیرون بریزند

و اشک ها را قایم نکنند

به باد اجازه می دهد

روسری را از سرها بردارد

و در نقطه ای دور ، پرت کند

شاعران را به کار می گیرد

توقیف نمی کند!

اگر برود زمستان می آ ید

کسی سلام ات را پاسخ نمی گوید

و سرها در گریبان می شود.

همه را این چنین عاشق خود میکند

 تنها پادشاه جهان ،

پادشاه فصل ها ؛

پائیز !