آذر

 

 

 

هر چه از ترانه داری
هر چه از صدا داری
بفرست

این گنجشک ها
آوازشان
تکراری شده
هر چه از نوای سیم های کوک داری
برای دفتری بفرست
که خط خالی برایش
جراحت است
زخم است
هر چه از صدا داری
بفرست
این ریسمان کهن
که سرهایی به بالایشان
در حال اهتزاز است
گسسته شود
رشته شود
پنبه شود
تمامی سکوت ها

سکوت ،
نه !
بفرست صدایت را …

 

 

نوشته شده در ۱۳۹۹/۰۵/۰۴ساعت ۰۹:۱۸ توسط آذر پورپیغمبر | بدون نظر



آخرين پست ها
»
»
» نقاشی ها
»
»
»
»
» بازمانده!
»
»
طراحی: پارس اسکین - پیاده سازی: شرکت داده تجارت