آذر
برای تو خیلی حرفها دارم روزه هستم دهانم را باز نکن ! این ماه بر من حرام شد نه روزه ای می گیرم نه نمازی می خوانم برای سحری قرار بود صدایم کنی ! دلم برای کودکی ام تنگ شده است می خواهم از شیر خودم بزرگش کنم و به سن خودم و تو برسانم ! از این به بعد برایت شعرهای تفننی خواهم سرود از شراب و بد مستی و چشمان اغواگر مگر به اعتراض هم که شده بیایی ! ماه من دیده شد نذر کرده بودم هم گرسنه بمانم هم تشنه بمانم ! پانزده خرداد ها را هم به بوته فراموشی سپرده ام همیشه دست تو بر سر دل من است ! هوای خوبی نیست شهر پر از قاصد است و از قاصدک من خبری نیست ! گلی که به مویم زدی تاج داشت شدم ملکه گلها ! پرنده ام را از بس دوستش داشتم از بس نوازشش کردم پرواز یادش رفت و گیر ادم ها افتاد ! صبح دیروز زیر تنها درخت توت در پیاده رو مردمانی از زن و مرد و بچه جمع بودند می خندیدند و می خوردند و دستها از شاخه ها جدا نمی شد برمی گشتم و نگاهم به این بهشت خیره بود نان های داغ را با سرانگشتم توی دهان می گداشتم و وسط خیابان مات این صحنه بودم به رویایی ناب پیوسته بودم امروز اما هوا ابری نه مردمانی زیر درخت توت نه نانی گرم در اغوشم گنجشکان بی صدا در لای درخت اندوه و من منتظرم امروز زود تمام بشود این روز واقعا سیزده است . خدایا ! از این همه نعمت که یکی اب هست قطره ای به من هم بده برای گریستن مگر مردمانت چقدر جانماز اب می کشند ؟ در روز تولدم عذاب وجدان دارم می ترسم از سوی تو هیچ گلی در بوستان نماند ! فردا تولد من است و مادرم هنوز نیم قرن درد می کشد ! دست تو در دست من قانون را هم می شکند ! کاسه سرم روزی شکل کوزه خیام خواهد گشت کاسه چشمانم قدحانی در دستان مستان شهر کاسه صبرم چه ؟ هزاران طرح و نقش و نگار از هنرهای ممنوعه از ان لبریز خواهد شد و عاقبت ، تمامی این کاسه و کوزه ها بر سر یک زن خواهد شکست ! کبوتر جان ! دیگر به خواب من نیا … ازادی . ستاره ها را تا صبح شمردم همه انها را شک نداشتم تو از راه شیری می رسی دیشب ، حساب و کتاب من با خدا تمام شد !… دیگر نمی نویسم حتی هایکو فقط یک نقطه می گذارم برای دیدار ! با این همه دوست داشتن با این همه عشق با این همه اشعار بلند و کوتاه از حروف دستچین شده و ، با این همه ابراز من ثروتمندترین زن جهانم در تهاجم فرهنگی تو ! تا من هستم هیچکسی حق ندارد به تو بگوید : تو ! تو را افرید ماه بهشت من هم تایید کردم و بیست دادم به خدا ! دلم از سراب به اب رسیده است قلم از پایان به اغاز رسیده است پاها را دراز کرده ام در گرمای افتاب بودایی که به ارامش رسیده است ! تو را افرید ماه بهشت و خودش به خودش نمره بیست داد خدا ! تو را افرید ماه بهشت من هم تایید کردم و به خدا نمره بیست دادم . تا سیبی به زمین بیفتد هزاران چرخ می خورد به هر حال ، جاذبه پیروز است این راه که پایانی ندارد کسی دارد غزلی می خواند خداحافظی ندارد ! این روزها نه یک روزی از من سروده ای خواهی داشت دهان به دهان خواهیم گشت … کولی ها هرگز نمی میرند ! میان لاله ها زیبایی محبوبم سرخ شده اند لاله های گوشم ! مردم عادت دارند از یک کاه ، کوه بسازند با تیشه که نه با قلم شیرین این کوه ها را از جا می کنیم ! در مقابل شیاطین دشمنان عشق من شدم شمن تو !
| طراحی: پارس اسکین - پیاده سازی: شرکت داده تجارت |
