آذر
در سکوت همیشگی صبح
آوایی بود
بر روی برگ و شاخه دل
جای پایی بود
پرنده من می خواند
در تنهایی خود ترانه
در هر بیت آوازش
حدیث یک قاصدکی بود نوشته شده در ۱۳۹۶/۱۱/۲۹ساعت
۱۹:۰۶ توسط آذر پورپیغمبر | بدون نظر
| طراحی: پارس اسکین - پیاده سازی: شرکت داده تجارت |
