آذر
می نشینم و صبر می کنم تا همه صداها بخوابد و سکوت کامل برقرارشود سکوت که می شود با تنها صدایی که همیشه در آن سکوت می شنوم به پا می خیزم و شروع می کنم به چرخیدن یک دستم رو به آسمان و یک دستم رو به زمین است پرنده ام همچنان می خواند و من همچنان می چرخم می چرخم و می چرخم روزگار هم دیگر نمی چرخد و با خسته گی تمام تماشایم می کند
نوشته شده در ۱۳۹۶/۱۱/۲۹ساعت
۱۸:۲۱ توسط آذر پورپیغمبر | بدون نظر
طراحی: پارس اسکین - پیاده سازی: شرکت داده تجارت |